Redactrices die zichzelf de lucht in laten vliegen, ook dat gebeurt bij ELLE.be. Met de nodige hulp van een jetski weliswaar. Ter land, ter zee en in de lucht!
Ironman op krukken
Wie dacht ons te intimideren met een kitesurf, een jetski of een pimped out chromed out motorboot, mag het in stilte afdruipen. De nieuwe extreme watersport heet flyboard, een discipline die je wildste verbeelding overtreft. Wie droomt er niet van metershoog door de lucht te scheuren? Icarus, Peter Pan en Superman maakten die wens (met gemengde resultaten) waar, tijd om in hun voetsporen te zweven. Zonder verbrande vleugels, elfenstof of maillot-met-ingebouwde-speedo dan wel.
Ooit naar Iron Man gekeken, de film waarin Robert Downey Jr. voorzien van hypertechnologisch harnas door het luchtruim zweeft? Dàt is ongeveer wat flyboarding inhoudt. Benodigdheden: een soort surfplank, twee krukken –dan was dat harnas toch iets stoerder- en een jetski. Die laatste dient als krachtbron: het water dat er langs de achterkant uitkomt, wordt opgevangen in een lange tube en rechtstreeks naar de plank geleid. De enorme kracht van dat water zendt je als een omgekeerde waterval de hoogte in –tenminste, als je je evenwicht kan houden…
Leo kan het alvast niet...
Een ietwat krankzinnige sport, overgewaaid uit Frankrijk, die sinds kort ook in ons waanzinnig leuke land kan worden beoefend. Place to be: een verlaten sluis in de buurt van Bergen, waar onverschillige locals braadworsten roosteren als waren we in Hamburg, waar nieuwsgierigen met open mond naar het water staren, waarop waaghalzen op hun beurt de vogel uithangen. Ik behoor tot dat groepje waaghalzen, al voel ik plots de sterke drang om me bij de BBQ gang aan te sluiten…
Wat wist ik op voorhand over flyboarding? Bijna niets, behalve dat Leonardo DiCaprio –kijk eens aan, ik deel een hobby met Jack van Titanic!!- zich er een maand geleden in Saint Tropez aan waagde en met een gekneusde elleboog naar het ziekenhuis werd afgevoerd. Awtch. Ik slaag er bovendien niet in ook maar een woord van de instructeur te volgen –toegegeven, de stress én de verleidelijke geur van braadworsten zullen daar wel voor iets tussen zitten- waardoor ik bij het startschot nog steeds geen snik van de sport begrijp.
En dan vertrekken we.
De motor gromt, ik voel iets duwen onder mijn voeten, blijf stokstijf in het water liggen en dan… zweef ik plots vijf meter boven het waterpeil! Flyboard blijkt dus oer-simpel te zijn (ofwel heb ik er een natuurlijke aanleg voor), de enige vereiste is dat je zo stijf als een hark blijft en je plank mooi recht houdt. Met je armen in de krukken zorg je voor evenwicht – wat op het moment zelf gemakkelijk is, maar achteraf in heel pijnlijke spieren resulteert. Door je plank lichtjes naar voren te kantelen, daal je. Door het recht te houden, stijg je. Professionals kunnen op die manier tot 13 meter hoog gaan, mijn plank beperkt zich tot vijf meter.
Stijve harken en een goudvis
Gelukkig maar, want hoe simpel de techniek ook is, de ervaring blijft indrukwekkend. Ik had me voorgenomen een doodserieuze “to infinity and beyond!!!” te roepen, een paniekerige “alsikvalbenikdoodalsikvalbenikdoodalsikvalbenikdood” is echter het enige dat door mijn hoofd galmt. Ik val uiteindelijk tientallen keren en overleef elke plons. Naar voren vallen doet geen pijn, naar achterzn wel. Vooral als je recht op je gezicht vliegt, straks meer daarover… Tip van de dag: kantel nooit –maar dan ook nooit- je plank naar achteren! Wel leuk: af en toe een dolfijnenduik in het water nemen.
Na een goede vijf minuten ben ik volledig op mijn gemak en kan het Superwoman gedoe beginnen. Als een volleerde heldin zweef ik door het luchtruim, op zoek naar iets om te redden. Veel valt er niet te redden, noch te zien –al ben ik er heel fier op vanop mijn plank een dikke goudvis te hebben gespot- maar dat kan de pret niet bederven. Noch de massale aandacht van de pers trouwens, die om één of andere onverklaarbare reden is toegestroomd. Als een echte professional sta ik de aanwezige reporters even te woord: wat ik vandaag heb geleerd? Dat superhelden stiekem stijve harken zijn! Wat deze hoogvlieger aan de ervaring heeft overgehouden? Zeker geen verbrande vleugels –take this Icarus- wél een paarsverbrande schaafwonde dwars op het gezicht, een paar extreem vermoeide armen én een enorme adrenalinekick. Voor herhaling vatbaar.
Ook proberen, of zin om iemand anders deze ervaring cadeau te doen? Met de Wonderbox 100% Sensation cadeaubox kom je gevaarlijk dicht in de buurt. Je vindt er 38 grensverleggende activiteiten voor échte waaghalzen, waaronder flyboard. Prijs: 179,90€. Klik hier voor meer info.