Roltrappen leiden me recht naar het hart ervan. Het is er warm, verstikkend warm, en de sfeer is bedrukt. Geen stiletto’s of ijdele streetstyle hier, wel de grootste namen in modeland die –met stevige schoenen aan de voeten- de strijd om staaltjes aangaan.
Ik sta gelukkig niet alleen in deze chaos. Mijn gidsen vandaag zijn Marc-Philippe en zijn assistente Laetitia. Hij is als stylist bij Natan verantwoordelijk voor één van de vijf lijnen van het huis. Daarnaast heeft hij ook zijn eigen label, Marc-Philippe Coudeyre, een rijzende ster op de Belgische modescène. Ik zeg Belgisch, want sinds hij afstudeerde aan de Antwerpse Academie én ter plekke ook de liefde vond, is deze Parijzenaar niet meer uit ons landje weg te slaan. Behalve op dagen als deze natuurlijk.
Bedoeling is dus fabrikanten en leveranciers te bezoeken en bij hen stalen stof te bestellen. Die worden later naar het atelier verstuurd, waarna de finale selectie gebeurt. “Zo’n 10 procent van die eerste bestelling zal het uiteindelijk ook halen. Alles begint bij stof, maar we moeten onze silhouetten nog uittekenen, en niet alle materialen blijken achteraf met een bepaald ontwerp te werken. Het kan ook zijn dat we van mening veranderen: je krijgt hier op korte tijd erg veel op je bord geschoven, thuis in het atelier kan je alles rustig verteren. De juiste stoffenkeuze is echt onnoemelijk belangrijk!”
Over naar de nummers: hoeveel meter stof wordt er besteld? “Voor de stalen zo weinig mogelijk, 25 of 50 meter voldoen om een collectie prototypes te maken. Daarna pas, voor de productie op grotere schaal, plaatsen we de echte bestellingen – in ons geval gaat dat om enkele honderden meter. Bij grotere labels, zoals Dries Van Noten en Lanvin, spreken we van ettelijke kilometers! Het absolute minimum voor de leveranciers is tweehonderd meter. Ze moeten hun weefmachines in gang steken, het materiaal kleuren,… Dat kost allemaal veel geld en het is niet rendabel dit voor minder dan tweehonderd meter te doen.”
