Vier uur in de namiddag, de stoffenmarathon duurt al sinds negen uur vanmorgen, ik zie sterren. Tijd voor een sigarettenpauze. We stappen de binnenplaats van Première Vision op –de enige plek waar je aan frisse lucht kan, al wordt die meteen door sigarettenrook vertroebeld. “Dit is uitputtend,” geeft Marc-Philippe toe. “Drie dagen lang bezoek ik tussen 20 en 30 leveranciers per dag. Twee collecties per jaar maken, betekent dat je twee maanden de tijd hebt om je materialen te verzamelen, de beurs te bezoeken, stalen op te vragen, die te testen, over de finale prijs te onderhandelen en de uiteindelijke bestelling te plaatsen. Vervolgens heb je twee maanden voor het ontwerpproces zelf, gevold door anderhalve maand om je tekeningen in prototypes om te zetten en waar nodig aan te passen. Uiteindelijk blijft er nog een dikke week over om de collectie voor te stellen aan pers en winkels… en mag je meteen opnieuw beginnen voor het volgende seizoen. Ontwerpers die tot acht collecties per jaar brengen, kunnen alleen maar op een crash afstevenen –òf ze krijgen hulp. Ik heb dan ook heel veel respect voor bijvoorbeeld Dries Van Noten, die weigert de kaap van twee collecties te overschrijden.”
Mispak je dus niet: een collectie maken is steeds opnieuw een marathon en designers mag je met recht atleten noemen! Een gedachte om even bij stil te staan in deze tijden van steeds sneller (door)draaiende mode.
