ELLE sprak met actrice Eva Green, het nieuwe gezicht van de prestigieuze Campari-kalender.
Eva Green is geen typische Hollywoodactrice. Ze is verlegen, noemt zichzelf een nerd, vult haar woonkamer met opgezette dieren en zweert op vrije dagen bij trainingspakken. Naast haar vlotte en zelfzekere collega’s voelt de Française zich vaak onbeholpen maar op het scherm is daar niets van te merken. De voormalige Bondgirl is momenteel te zien in de Amerikaanse horrorserie Penny Dreadful, thriller White Bird in a Blizzard loopt vanaf volgende maand in de Belgische zalen. In 2015 siert gelegenheid muze Eva elke maand een plaatje van de prestigieuze Campari-kalender.
Wanneer geniet jij het meest van een glaasje of een cocktail.
Het liefst ’s avonds, ik zou niet goed bezig zijn mocht ik ’s ochtends al in de drank vliegen. Na een lange werkdag vind ik het aangenaam om te ontspannen met een goed glas. Campari heeft een uitgebreid gamma lekkere cocktails, mijn moeder (actrice Marlène Jobert, red) houdt vooral van hun zoete drankjes. Om de een of andere reden moet ik altijd aan haar denken als ik een glaasje Campari drink.
Je bent een echte Française, kan een cocktail op tegen een goed glas Franse wijn?
Voor mij zijn cocktails en wijnen te verschillend om te vergelijken. Een Campari drink ik graag als aperitief in de late namiddag, dan komt misschien door de rode kleur. Die doet me steeds denken aan een ondergaand zon. Bij een lekker etentje hoort dan weer een goed glas rode wijn.
Wat doe je nadat je een nachtje te diep in het glas hebt gekeken?
Dat overkomt me tegenwoordig gelukkig minder vaak dan vroeger! Nu ik een beetje ouder ben weet ik mijn momenten om door te zakken beter te kiezen. De dag nadat ik een glaasje te veel op heb drink ik altijd liters water en komt er enkel vettige junkfood op tafel. Macaroni met kaas in dan veruit mijn favoriet. Om er frisser uit te zien sprenkel ik koud water over mijn gezicht.
Je hebt campagnes gedaan voor Lancôme, Emprio Armani, Mont Blanc, Dior Parfums en nu Campari. Waarop baseer je de keuze voor een project?
Het is altijd een eer om voor zulke grote project gevraagd te worden. Ik was dan ook bijzonder gevleid dat ze mij een muze voor de toch wel prestigieuze kalender zagen. Ik wil vooral fier zijn om de producten die ik vertegenwoordig, net zoals ik dat wil zijn op de films of series waarin ik speel. Ik zie mezelf in de eerste plaats als actrice en niet echt als model. Het is voor mij daarom ook belangrijk om samen te werken met mensen die dat begrijpen en open van geest zijn. Dat was in het geval van de kalender zeker het geval en ik ben bijzonder tevreden met het resultaat. Elke foto is een schilderij op zich en heeft een artistiek kantje.
Wat is je favoriete look van de shoot?
Dat is moeilijk! Ik vond alle jurken en outfits mooi. Sommige jurken zijn speciaal voor de kalender gemaakt. Helaas mocht ik er geen enkele mee naar huis nemen. Jammer! De jongensachtige astronautenlook was wel een van mijn favorieten, dat was sexy, cool en eenvoudig. De pin-up fifties look met retrokapsel vond ik ook heel sexy, ik voelde me als een échte filmster. Alle personages in deze kalender zijn sterke vrouwen. Maar ik vond het even leuk om in een zacht, romantisch personage te transformeren. De afwisseling zorgt ervoor dat het interessant blijft.
Ik heb een donkerbruin vermoeden wat je vrienden en familie onder de kerstboom mogen verwachten…
De kalender, uiteraard! Ik denk er zelfs serieus over na om een paar foto’s te laten vergroten en die aan mijn ouders cadeau te doen. Mondje toe, dus.
Wie is je favoriete ontwerper?
Ik hou enorm van de kleren van Rick Owens maar ook bij The Row vind ik steeds stukken ik mooi vind en me staan. Onlangs heb ik webshop Net-à-Porter ontdekt, enorm gevaarlijk!
Hoe omschrijf je je eigen stijl?
Je wil echt niet weten wat ik op een zonder aantrek. Dan ga ik voluit voor een comfortabele look. Joggingbroeken of een jeans en een los T-shirt. Op de set of tijdens shoots draag ik vaak ingewikkelde kostuums, net daarom hou ik in mijn vrije tijd graag simpel.
En dan relax je in je woonkamer vol opgezette vogels.
Zo erg is het niet! Het klopt dat ik wat opgezette vogels, nachtuilen en pauwen heb maar ik woon echt niet in een zoo. Het zijn mooie wezens, voor sommigen klinkt het misschien een beetje luguber maar ik vind ze gewoon mooi om naar te kijken.
In een Amerikaanse talkshow vertelde je dat je vaak nerveus en angstig bent. Helpt acteren je om rust te vinden?
Ik stel mezelf heel vaak in vraag en loop niet over van zelfvertrouwen. Als actrice kan ik zijn hoe het personage hoort te zijn, dat staat volledig los van mezelf. Daarom verdiep ik me graag in het personage, uitgebreid research doen vind ik een van de leukste aspecten van mijn job. Het is heel tegenstrijdig dat ik zo verlegen ben en er toch voor kies om deze job te doen. Maar het geeft me een bevrijdend gevoel. Ik moet echt acteren. Sporten helpt ook mijn hoofd leeg te maken, ik loop veel en leef me uit tijdens een lesje Thai boxing.
Hoe ga je om met verplichte persnummertjes als deze?
Beter dan vroeger. Ik was echt heel slecht in het geven van interviews en kon me niet inbeelden dat mensen in mij of mijn werk geïnteresseerd zouden zijn. Interviews geven is een goede oefening en het helpt me ook in mijn dagelijkse leven. Op school was ik extreem verlegen. Wanneer de leraar me een vraag stelde, lukte het me niet om te antwoorden, mijn hart ging als een gek tekeer en ik werd knalrood. Ik kan zeggen dat ik al een hele weg heb afgelegd.
12 X Eva
