Je leest het goed: mottenvallen. De textiel lievende beestjes zijn vijand nummer één in dit stoffen heiligdom, net als andere insecten en muizen. Wie in het archief werkt, kan zich dan ook specialist in ongediertebestrijding noemen: overal hangen vallen om deze onwelkome bezoekers te neutraliseren. “Het is wel echt lang geleden dat ik nog een muis heb gezien, maar je kan nooit voorzichtig genoeg zijn. Het gaat ook niet om hele populaties, eerder toevallige passanten.” Passanten, die tijdens hun doortocht dus de schrik van hun leven opdoen, maar toch genieten van heel wat modemoois. Over dat moois gesproken: ik wil weten hoè het in deze rekken terechtkwam. Tot mijn teleurstelling geen Indiana Jones toestanden, geen Middeleeuwse cryptes die bij ontdekking 50 gewaden en 3 gouden kronen prijsgeven, geen competitie met het Londense Victoria & Albert Museum om als eerste een verzamelaar te bereiken, geen schattenjachten op muffe zolders van oude cabarets. “Elk museum heeft haar eigen specialiteit, die van ons is België –zowel voor hedendaagse als historische stukken. We zijn trouwens in het bezit van ‘s werelds grootste Belgische modecollectie. Van echte concurrentie is dan ook geen sprake. We verkrijgen de stukken door aankoop, schenking of bruikleen van verzamelaars en andere musea –het gaat er best vredelievend aan toe.” Peace and love dus in de wereld van modemusea…