Een aanzoek in Palm Springs, een eerste huwelijk in Antwerpen, een tweede in het Spaanse Tudela en een babykamer in Zwitserland. Het leven van blogster en kersverse mama Stephanie Duval zat de voorbije jaren in een stroomversnelling en voerde haar de wereld rond. Een kijkje in haar sprookjeshuwelijk:
Dubbele portie liefdesgeluk voor onze landgenote, die eigenlijk twee keer trouwde. Een eerste keer voor de wet in Antwerpen in 2012, een paar dagen voor ze permanent naar Zwitserland verhuisde om bij haar man te zijn. Een jaar later gaf ze nogmaals haar jawoord, in Spanje deze keer. „Beide data zijn even belangrijk voor mij, dus we gaan door het leven met twee huwelijksverjaardagen!” Stephanie werd tijdens een rondreis door Californië in Palm Springs ten huwelijk gevraagd en zocht voor haar trouwpartij een locatie die de sfeer daar kon benaderen. Dat werd het designhotel Aire de Bardenas in de Spaanse Navarra woestijn: „We gingen er op voorhand een nachtje logeren bij wijze van test en wisten bij aankomst meteen dat dit dé plek zou zijn. Het landschap lijkt er heel erg op Palm Springs, met rotsen en windmolens, en het hotel zelf is enorm knap ontworpen -design is echt onze zwakke plek.”
Welk soort feest was het?
Een intieme trouwpartij met onze beste vrienden en familie. We hadden allebei geen zin in de traditionele ‘avond handjes schudden’, en wilden eerder een soort ‘samen op vakantie’ sfeer creëren. Gasten kwamen aan op vrijdagmiddag, en de sfeer rond het zwembad zat er meteen dik in, met liters cava. s’ Anderendaags vond de ceremonie zelf plaats, gevolgd door een feest onder de blote sterrenhemel. Het was voor ons heel belangrijk om zoveel mogelijk in open lucht te kunnen doen, kwestie van te genieten van de schitterende locatie. Het was echt een magisch weekend voor ons: 70 van onze beste vrienden en dichtste familieleden die zich samen geamuseerd hebben alsof ze elkaar allemaal al hun hele leven kenden…
Ik heb verder ook heel veel werk gestoken in de aankleding van ons feest: ik heb die zomer heel wat avonden zitten knippen en plakken. We hadden een fotobooth in elkaar gestoken met een instax camera, wat voor heel wat hilariteit én superveel mooie, tastbare herinneringen heeft gezorgd. Verder heb ik tonnen decoratie van Serax en héél veel cactusjes en vetplantjes vanuit België meegesleurd, want ik wilde dat alles op de feesttafel tot in de puntjes onze stijl zou hebben. Er waren gepersonaliseerde flesjes water, goodie bags op de kamers van al onze gasten gevuld met onze favoriete badproducten van Kiehl’s, pijnstillers en snoepjes… Ik wilde onze gasten echt een bijzonder gevoel geven, om hen te bedanken dat ze zo ver voor ons feest waren gereisd.
Over naar dé jurk…
Niets aan onze trouw was conventioneel, alles was geïnspireerd door wie wij zijn en hoe wij leven – mijn jurk moest dat dus ook zijn. Ik leerde Belgische ontwerpster Lenny Leleu kennen aan het prille begin van zowel haar als mijn carrière, en we hebben altijd een heel goede klik gehad. Ik wist dus meteen dat ik aan haar wilde vragen om een jurk voor mij te ontwerpen en maken. Het werd een lange, zachtroze, zijden jurk met hoge beensplit vooraan en een origineel rugdecolleté. Het model was geïnspireerd op mijn liefde voor sportswear: de voorkant van het bovenstuk leek op een T-shirt, en achteraan werd een rekker verwerkt in de taille. Ik was en ben er nog altijd helemaal verliefd op – de jurk voelde helemaal ‘mij’ aan. Daarnaast heeft Lenny ook een donkergrijze leren perfecto voor me gemaakt: mijn geloften heb ik dus afgelegd in een leren jasje, en dat vind ik echt een fijn detail! Wat de schoenen betreft, wist ik zeker dat ik platte sandaaltjes aan wilde. Ik draag bijna nooit hakken, dus wilde me ook niet anders voordoen of voelen tijdens ons trouwfeest. Ik vond platte sandaaltjes van Sergio Rossi in de exact zelfde zachtroze kleur als mijn jurk, bezet met Swarovski steentjes, en was er direct helemaal verliefd op. Ik durf ze nu niet meer dragen omdat ze zo fragiel zijn, maar ons dansfeest hebben ze wonder boven wonder prachtig overleefd. Ik denk dat ik ze goed ga bewaren voor mijn dochter later…
Hoe verliep de zoektocht ernaar?
Voor mij dus geen zoektocht, het ontwerpproces vormde dan weer een emotionele rollercoaster. Ik vertrouwde Lenny 200%, maar toch bleef het een akelig gevoel dat ik mijn jurk pas vrij laat „in het echt” kon zien. Gelukkig besefte ik gaandeweg dat het helemaal goed zou komen qua model. Ik heb ook lang getwijfeld tussen crème of het zachtroze, maar ben héél blij dat ik voor het roze ging: heel flatterend en super romantisch. Op onze burgerlijke trouw droeg ik overigens een kort jurkje uit de zomercollectie van Les Petites, in het gebroken wit. Die creatie had ik ook bij in Spanje, om de dag na ons grote fees te dragen. Voor de welkomstavond had ik ook een stuk van Les Petites gekocht, ook in gebroken wit met superveel gouden en zilveren pareltjes. Dat label is echt een droom voor wie een betaalbaar jurkje zoekt voor de dansvloer of een burgerlijke trouw!
Wat vond je wederhelft ervan?
Mijn man wilde vooral dat ik gelukkig was met wat ik droeg. Hij heeft de jurk pas gezien een uur voor de ceremonie, en dat moment is vast gelegd door onze fotograaf Mous Lamrabat. Dat vond ik ook best een emotioneel moment, we hadden ons allebei zo mooi gemaakt voor elkaar. Overigens was zijn outfit ook de moeite: hij moest en zou in een pak van Tom Ford trouwen, en ik moet zeggen dat het hem bijzonder goed stond!
Draag je de jurk soms nog opnieuw?
Neen, een trouwjurk is er om met superveel zorg te bewaren, zodat je dochter er later iets mee kan! Ik vind het toch een gek idee om een trouwjurk nog voor een andere gelegenheid te dragen, zelfs als hij niet wit is. Ik wil liever de herinnering aan die ene fantastische dag bewaren.
Wat zou je toekomstige bruiden aanraden in hun zoektocht naar dé jurk?
Durf af te wijken van de verwachtingen en luister gewoon naar je eigen gevoel. Als je verliefd wordt op een betaalbaar jurkje uit een prêt-à-porter collectie, laat je dan vooral niet aanpraten dat je een duurdere of chiquere jurk nodig hebt om in te trouwen. En als je iemand kent die je helemaal vertrouwt: laat iets maken dat op jouw lijf geschreven is, maar begin er zeker op tijd aan, zodat je niet met stress zit tot enkele weken voor je trouw.
