Schermafbeelding 2015-06-15 om 13.47.20

(Beeld: Instagram David Flamée)

Dit weekend was het aan de studenten van de Antwerpse Modeacademie om hun werk van het voorbije jaar te tonen. De show stak in een nieuw kleedje: op een nieuwe locatie en een aangepast concept.

Voor het eerst sinds jaren ging de academieshow niet door in de Waagnatie, aan de Schelde, maar in een gigantische loods in het Park Spoor Noord. Geen slechte zet. Om 20u vrijdagavond was het nog boven de 30° en de sfeer aan de buitenbar en food trucks had iets van een festival. De catwalk – zo’n 180m lang, lieten we ons vertellen – liep als een gigantische U door de zaal. Gelukkig mochten de modellen die de experimentele rokken en jurken van de eerstejaars toonden, die afstand op blote voeten doen. Mooi trouwens om zien hoe creatief en verfijnd sommige studenten die concrete opdrachten uitwerkten, met plissé en lasertechnieken bijvoorbeeld.

Ook in het tweede jaar opvallend veel jong talent, alleen jammer dat de namen van de studenten nergens vermeld werden, zodat het haast onmogelijk was een bepaalde collectie aan een naam te linken. En waar vorige jaren de historische kostuums zonder veel poeha de revue passeerden, was de presentatie vrijdag een van de hoogtepunten van de show. Op de catwalk werden de modellen door de studenten uitgekleed, letterlijk, tot op het ondergoed, alles naar analogie met de tijdsperiode waarin ze werkten. Mooi en romantisch.

Jammer dan, dat het derde jaar weinig uitschieters kende. Nochtans is het werk van die studenten vaak vrijer en interessanter dan dat van de laatstejaars, waar stress de creativiteit al eens belemmert. Velen willen té veel. Té veel carnavaleske kleuren en te veel details en technieken in een en hetzelfde silhouet. Het maakte de creaties helaas vaak té gecompliceerd, té ‘in your face’. Doorheen de verschillende studiejaren missen we eigenlijk wat ingetogenheid.

Drie collecties in het laatste jaar kregen ons op het puntje van onze stoel. Om te beginnen die van de Duitse Marie-Sophie Beinke, de eerste van de tien master students. Haar ‘Klub der wilden Maler’ gaat gekleed in hippe pakken, wit met kleurrijke geometrie of van top tot teen in gekleurde pailletten. Een jumpsuit en een hemd lijken zelf ingekleurd, andere hemden hebben een deel van de pantone kleurkaart als opdruk. Een fris beeld.

Ingetogener is het kleurenpalet in de mannencollectie van de Franse Laure Severac. Haar breigoed, lange cardigans en korte pulls, is prachtig en de materiaalbewerking op broekpakken subliem. Mooi, samenhangend en onze favoriete collectie van de show.

Miriam Laubscher sluit de avond af, met vrouwensilhouetten in vloeiende materialen, beschilderd met kleurrijke vlakken. Denk Rothko. In sommige jurken en mantels zijn de lappen stof in laagjes aaneen genaaid, met delen die los hangen. Andere zijden jurken lijken deel van een grotere lap stof, door het model boven het hoofd omhoog gehouden. Pulls van mohair of stukjes mohair op zijden jurken geven de collectie een extra fluffy touch.

 

Ontlading na de show

tekst: Marjolijn Vanslembrouck
foto’s: Christin Ho, tenzij anders vermeld