Als het even kon, wou ik er elke dag eentje. Een traditionele Thaise massage. Een echte zonder olie, want olie, da’s voor kleinzerige doetjes. Als het even kon, liep ik elke dag langs bij Baan Phetara in Antwerpen, dat kleine stukje Thailand waar je met een Thais vrouwtje op je rug heel even al je zorgen vergeet.
‘Het leven zit vol verrassende wendingen’. Onze hoofdredactrice, die haar edito maandelijks met deze woorden aanvangt, weet dat als geen ander. Maar ook ik mag het af en toe ondervinden. Zo belandde ik op een druilerige herfstdag op de mat van Baan Phetara, een Thais massagesalon en dito shop in het centrum van Antwerpen. Elk spiertje van mijn gespannen lichaam, van nek tot kleine teen, keek al weken uit naar die typische massagetechniek waarbij de grens tussen genot en pijn wel heel erg dun is. Omdat het geduld van overspannen spieren blijkbaar niet te lang op de proef gesteld mag worden, gaven ze er bij de aanvang van alweer een werkdag achter het bureau er plots de brui aan. Bewegen zonder het van de pijn uit te schreeuwen werd onmogelijk en ook mijn onmiddellijke omgeving mocht er – weer eens – aan geloven.
Maar met een afspraak bij Baan Phetara in het vooruitzicht – lucky me – zette ik dapper door. Als een houterige robot met reuma bewoog ik me doorheen een werkdag waar geen einde aan leek te komen. De wandeling richting Baan Phetara was – gezien het onvermogen om mijn hoofd naar links en rechts te draaien – niet zonder gevaar. Oversteken gebeurde op de tast en mijn hand kwam meermaals onzacht in contact met de bumper van een voorbijrazende wagen.
Uiteindelijk arriveerde ik toch in één stuk bij Baan Phetara waar ik mijn vermoeide lijf meteen in een reusachtige lederen loungestoel dropte. Daarna ging het richting massagekamer waar een klein Thais vrouwtje me in een linnen pyjama hielp. De massagetafel werd schromelijk over het hoofd gezien en ik werd verzocht op het matje op de grond te gaan liggen. Een paar pijnlijke kneepjes in mijn nek leerden het massagevrouwtje dat ze te maken had met een opgefokt brokje mens dat het betere kneed- en trekwerk wel kon gebruiken. Terwijl ik voor anderhalf (!) uur de ogen sloot, beroerde de vrouw mijn nekspieren die ook volgens haar als beton aanvoelden. Wanneer ze met haar fijne sterke vingertoppen mijn spieren kneedde, ging het van hemels genot naar helse pijn. Ik zweer het je, toen haar vingers op de spieren in mijn hals tokkelden, voelde het alsof mijn arm er elk moment kon af schieten. Zelf kon ik pijnkreten allerhande smoren maar mijn lichaam was heel wat minder zwijgzaam en kraakte er bij momenten op los. Wie zegt dat masseren enkel met de handen kan gebeuren? Bij een Thaise massage is het volledige lichaam een masssage-instrument, zo nam het Thaise vrouwtje mijn rug met haar voeten onder – euh – handen zonder ik er erg in had.. Naarmate de massage vorderde, raakte mijn geest meer en meer ontspannen en ook de spieren volgden. Dit type massage is goed voor lichaam én geest. De gespannen spieren werden losgemaakt en langzaam maar zeker sloop de bewegingsvrijheid opnieuw in mijn lijf. Na nek, schouders en rug kwamen ook armen, benen, handen, voeten en hoofd aan de beurt. Na anderhalf uur waren helaas alle lichaamsdelen afgewerkt en bracht de sterke geur van de tijgerbalsem waarmee mijn hoofd werd gemasseerd me langzaam maar zeker terug naar de realiteit. Rechtkomen ging verrassend vlot en het lukte me wonderwel mijn hoofd lichtjes te buigen en de masseuse met een welgemeende ‘Kop-khun-kha’ te bedanken.
Het beetje regen tijdens de wandeling naar huis kon me na anderhalf uur genieten niet deren. De houterige robot van weleer veranderde in een elegante Gene Kelly die soepel van lantarenpaal naar lantarenpaal zwierde. Zo zie je maar weer: het leven zit inderdaad vol verrassende wendingen en happy endings!
Traditionele Thaise massage – 75 euro voor 90 minuten.
