Nu het fietsbroekje en de fietsbril opeens high fashion zijn, is het hoog tijd om werk te maken van onze wielrennerscarrière. Aangezien de Tour de France dit jaar in Brussel start, mikken we meteen hoog en rijden een etappe mee.
Eerst zien, dan geloven
Enkele uren voor de officiële start van de tweede Tour-etappe, kruipen we zelf op de fiets. Op het programma staat de ploegentijdrit over een parcours van 27 kilometer door Brussel. Rondom het parcours hebben zich op dat moment al talloze wielerfans verzameld om de wedstrijd die namiddag vanop de eerste rij mee te maken. De meesten moedigen ook ons enthousiast aan, maar zijn toch vooral verward door ons amateuristisch trage tempo.
Ondertussen horen we via de volgwagen dat de profs de benen gaan losrijden op het parcours en ons naderen. Even wat versnellen, denk ik, dan kunnen we misschien een stukje meerijden. Maar de ploegen razen ons stuk voor stuk in sneltempo voorbij… Als opwarming. Ach ja, voorbij gestoken worden door wereldkampioen Valverde of sprintkanon Sagan is nu ook niet zo’n ramp.
Ergens rond kilometer 17 kruipen we in het wiel van Gérard Holtz, een Franse sportjournalist die mogelijks even legendarisch is als de Tour zelf. Enkele jaren geleden fietste hij op z’n eentje het parcours van de Tour, “want als je commentaar geeft, moet je ook weten waarover je spreekt”. Hij wordt massaal toegejuicht door talloze Tourfans en stapt zelfs enkele keren af voor een foto – wat onze tijd natuurlijk niet ten goede komt. Hij verklapt ons dat Romain Bardet zijn favoriet is voor de overwinning. “Het is al veel te lang geleden dat er nog eens een Fransman won. Met Bardet hebben we terug een kans.” Daarnaast tipt hij de 22-jarige Egan Bernal als underdog. “Wees er maar zeker van dat die kleine Colombiaan voor een verrassing zal zorgen!”
Na een uur en twintig minuten rijden we langs het Atomium over de finishlijn. Ter referentie: de profs deden er tijdens de wedstrijd minder dan een half uur over. Er is natuurlijk een reden waarom wij journalisten zijn en geen wielrenners.
Achter de schermen met Tissot
Wie de Tour de France dit jaar wint? Eenvoudig, de renner die het parcours van 3460 kilometer, verspreid over 21 etappe’s, het snelst aflegt. De tijd is dus cruciaal! Verantwoordelijke van dienst is het Zwitserse horlogemerk Tissot. Als officiële timekeeper van de Tour staat het merk in voor de tijdsopname en de verwerking van de data.
In een piepklein hokje naast de aankomstlijn houdt het Tissot-team talloze schermpjes nauwlettend in de gaten. Hoeveel voorsprong hebben de koplopers in de koers? Hoeveel seconden bedraagt het verschil aan de aankomst? Wie is er leider in het klassement? Tijdsverschillen zijn cruciaal, zowel tijdens de race, om de tactiek te bepalen, als nadien, om de klassementen samen te stellen.
Tissot installeert daarvoor chrono’s op verschillende tussenpunten langs het parcours en aan de aankomst, alsook transponders op de renners en hun fietsen. Alle installaties bestaan in tweevoud, zodat er steeds een back-up is. Voor extra precisie worden aan de aankomst ook nog eens 10 000 foto’s per seconde genomen. En dat is nodig. In 2017 jaar won Marcel Kittel de eindsprint voor Boasson Hagen met een voorsprong van slechts 6 mm. Wanneer de renners met een snelheid van meer dan 60 km/u over de eindmeet vliegen, is er geen waarneembaar tijdsverschil en beslist een fotofinish dus over winst of verlies.
Geen tijd te verliezen
Zin om zelf op de fiets te kruipen en je te wagen aan een tijdrit? Ter ere van de 106e Tour de France ontwierp Tissot een horloge, geïnspireerd op de racefiets. Het ideale cadeau voor je wielergekke (schoon)vader of boyfriend.
LEES OOK:
– Tour voor dummies: zo versier je een wielrenner.
– Shopping: de allerleukste fietsoutfits voor sporty spices.
