Vanaf deze week loopt de langverwachte live-action versie van het klassieke sprookje Cinderella in de zalen. ELLE sprak Sandy Powell, de vrouw die Cinderella, haar ‘fairy godmother’ en boosaardige stieffamilie van oogverblindende kostuums voorzag. En ook die strakke, weinig aan de verbeelding over latende, crèmekleurige rijbroek van de Prins was niet mis.
Met haar vlammend rode haren, gitzwart perfect gesneden broekpak en kundig geknoopt sjaaltje, heeft kostuumontwerpster Sandy Powell zelf wat weg van een van de vele belachelijk stijlvolle slechteriken uit de Disney-films. Even vurig als haar huidige haarkleur (Google Images leert dat Powell regelmatig met haar kapsel experimenteert) is de manier waarop de Saint Martins alumna over Cinderella, en dan vooral over haar show-stelende ontwerpen praat. Toch liggen de glamoureuze kostuums met ontelbare lovertjes en jurken met tientallen lagen mijlenver van de producties die Powell in het verleden drie Oscars (‘Shakespeare in Love’, ‘The Aviator’ en ‘The Young Victoria’) opleverden. Ook Martin Scorsese deed meermaals een beroep op de expertise van Powell en zorgde ervoor dat enkel zij Leonardo DiCaprio van passende filmkostuums zou voorzien. Toen de opnames van Scorsese’s meest recente Leonardo-film ‘The Wolf of Wallstreet’ achter de rug waren, ruilde Powell de wereld van strakke maatpakken voor die van hoepelrokken en glazen muiltjes. Het resultaat van die jarenlange voorbereiding is vanaf deze week in de Belgische filmzalen te zien.
Kostuumontwerpster en drievoudig Oscar-winnares Sandy Powell
De live-action versie van Cinderella was een gigantische productie. Naast tientallen personages zijn er honderden figuranten, hoe begin je aan zo’n groot project?
Nadat ik het script grondig heb gelezen en uitvoerig met de regisseur (Kenneth Branagh, nvdr) heb gepraat, is het tijd om research te doen. Tijdens die periode laat ik me vooral inspireren door foto’s . Eens zeker is in welke periode het verhaal zich ongeveer afspeelt, in dit geval is dat ergens in de 19de eeuw, zoek ik vooral foto’s en schilderijen uit die tijd. Heel strikt is het natuurlijk allemaal niet, Cinderella blijft een sprookje dus het is geen probleem om invloeden uit andere periodes te gebruiken.
Voor de baljurken in deze film liet ik me inspireren door jurken uit verschillende geschiedkundige periodes, ook de hedendaagse mode kan me beïnvloeden. Eens dat proces afgerond is, verdeel ik mijn verzamelde beelden per personage en krijgen de moodboards van Cinderella, de stiefmoeder en de zusjes stilaan vorm.
Hoe moeilijk is het om kostuums te ontwerpen voor personages die al decennia wereldberoemd zijn?
Het is zeker en vast een uitdaging. Je moet ervoor zorgen dat je geen exacte replica van het origineel maakt en jezelf constant de vraag stellen: ‘hoe kan ik het anders aanpakken?’ Zelf vind ik het trouwens moeilijker om kostuums voor de goede personages te ontwerpen, want goed staat vaak voor saai, je kan nu eenmaal niet overdrijven met goedheid. De slechteriken kan ik uitvergroten tot iets wat bijna een karikatuur is. Het valt me trouwens op dat de bad guys vaak zeer stijlvol zijn en de mooiste kleren dragen.
Duurt het lang voor een kostuumontwerp vorm krijgt?
In het begin is alles heel vaag en laat ik me vooral leiden door een bepaald gevoel, kleuren en vormen. Eens ik dat allemaal heb, moet het ontwerpt specifieker worden en weet ik ongeveer hoe het kostuum eruit zal zien.
Wist je op voorhand voor welke acteurs en actrices je moest ontwerpen?
Helemaal niet. Ik wist enkel dat Cate Blanchett de stiefmoeder zou gaan spelen. Het heeft ook heel erg lang geduurd voor we wisten wie de uiteindelijke Assepoester zou worden want waren meerdere actrices in de running. Dat maakt het er natuurlijk niet makkelijker op, ik vind het zelfs onmogelijk om voor een blanco personage te ontwerpen. Ik kan gerust een tekening maken maar het is echt moeilijk om een kostuum te ontwerpen als je de lichaamsbouw van het personage niet kent. Daarvoor is elk lichaam te verschillend.
Zowel de personages als hun kostuums zijn wereldberoemd. Was je verplicht om dicht bij de oorspronkelijke jurken te blijven?
Misschien, maar niemand heeft er me ooit iets van gezegd! (lacht) Niemand heeft me uitdrukkelijk gebrieft hoe Cinderella of de Prins er moesten uitzien. Dat was achteraf gezien best verwonderlijk, het zou me immers niet verbaasd hebben mocht Disney me concrete richtlijnen gegeven hebben. Nadat ik de oorspronkelijke tekenfilm nog eens had bekeken, was ik van plan om de jurk van Cinderella over een compleet andere boeg te gooien. Het stond vast dat het een gigantische jurk moest worden maar ik had niet meteen een blauwe kleur in gedachten. En toch, nadat ik zo goed als met alle kleuren geëxperimenteerd had, leek het me gewoon een goed idee om een blauwe jurk te maken. Disney hoefde zich dus geen zorgen te maken! Het was misschien anders geweest mocht ik met een roze of groene jurk afgekomen zijn. In mijn achterhoofd speelde wel steeds het idee dat de jurk ook naar de verkleedkleren en speelpoppen vertaald zou worden, een te complexe jurk was dus niet echt een goed idee geweest.
De jurken uit ‘Frozen’ werden een gigantisch succes. Alfred Angelo ontwierp zelfs een bruidsjurk geïnspireerd op die van van prinses Elsa. Heb jij daar rekening mee gehouden?
Ik doe mijn best om daar niet aan te denken, voor mij is het belangrijk om een jurk voor de actrice, in dit geval Lily James, te ontwerpen. Dat is ook mijn taak als kostuumontwerpster, ik wil er dan er ook niet te veel rekening mee houden dat de jurk later gecommercialiseerd moet kunnen worden. Disney had wel een idee hoe de trouwjurk van Cinderella eruit zou moeten zien, ik heb die richtlijnen doorgenomen en er mijn eigen ding mee gedaan.
Kapsels en make-up bepalen, naast de kostuums, de look van de personages. Heb jij inspraak op dat gebied?
Ik werk nauw samen met de haar- en make-upafdeling maar het is zeker niet zo dat ik hen dicteer hoe de kapsels eruit moeten zien. Het is absoluut belangrijk om dezelfde visie te delen, dat maakt het werken zoveel makkelijker. Zowel ik als de haarafdeling waren niet vies van glitters, ze zitten dan ook overal, in Cinderella’s haar en op haar jurk.
Heel veel glitters, inderdaad. Een schril contrast met je vorige films waarin je vaak voor mannen ontwierp. Hoe was het om eens iets compleet anders te doen?
Geweldig! Voor een film als deze kunnen ontwerpen, is wat mij betreft de ultieme droom van elke kostuumontwerper. Het is een sprookje, dat betekent dat het historisch kader niet helemaal moet kloppen en er weinig beperkingen zijn. Het is leuk je fantasie de vrije loop te kunnen laten. Wel moest ik voor het eerst met mijn kostuums een breed publiek, en vooral kinderen, aanspreken.
Kinderen raken vast niet uitgekeken op de blauwe baljurk. Hoe lang duurde het eigenlijk om die te maken.
Maanden! Er zaten zeker zes maanden tussen de eerste schetsen en het moment waarop de jurk eindelijk af was. Gelukkig had ik de luxe om mijn tijd te nemen waardoor ik me grondig kon voorbereiden en experimenteren. Had ik maar twee maanden de tijd gehad, dan was die jurk ook wel klaar geweest, hoor. Al vraag ik me af of een jurk eigenlijk ooit klaar is. Ja, technische gezien was het af maar achteraf denk je altijd wel dat je iets anders of beters had kunnen doen. Ik ben bijzonder tevreden over deze jurk, de minieme details die ik er nog aan zou kunnen veranderen, vallen niemand op behalve mezelf. Het is belangrijk om te weten wanneer het goed en wanneer je moet stoppen.
Klopt het dat trouwjurk van Cinderella er bijna niet meer was?
Helaas wel, die kostbare jurk is in brand geschoten! Gelukkig zaten de opnames erop, anders was het een complete ramp geweest. Het liep mis toen Lily de jurk nog eens droeg voor een fotoshoot in een kleine studio op onze set. Het was winter, ijskoud en we hadden niet meer dan een elektrisch vuurtje om ons warm te houden. Niemand had echter door dat Lily’s lange rok vervaarlijk dicht tegen het toestel hing. Gealarmeerd door de geur en rook , merkten we op dat de jurk onderaan al helemaal bruin was en smeulde. Er zat niets anders op dan het verbrande deel met de hand geschilderde bloemen helemaal te vervangen. Iedereen schreeuwde: ‘nee, niet de jurk’ en die arme Lily stond daar met tranen in haar ogen in een nog half smeulende jurk. Ze dacht dat het allemaal haar schuld was. Het was vreselijk.
Geen Cinderella zonder glazen muiltje natuurlijk, hoe moeilijk was het om dat te ontwerpen?
Moeilijk! Het glazen muiltje was het moeilijkste van allemaal, niet in het minst omdat het geen kledingstuk maar eerder een attribuut is. Ik had me dus heel wat kopzorgen kunnen besparen door te zeggen dat het niet tot mijn departement behoorde (lacht). Maar toch wou ik het zelf doen, uiteindelijk heeft Cinderella het schoentje aan haar voet, het is een onderdeel van haar kostuum. Het was heel spannend om iets te doen wat ik nog nooit eerder had gedaan. Uiteindelijk werden acht muiltjes in Swarovski-kristal met een neutrale vorm, dus geen linker-of rechtervoet, gemaakt. Het nam al zoveel tijd in beslag om een prototype te maken dat ik besliste om het bij een neutrale vorm te houden, dat bespaarde heel wat tijd en geld. Bovendien zie je de twee muiltjes nooit samen op het scherm. Wist je dat er in de 19de eeuw nog geen linker- of rechterschoenen bestonden? De stof van de schoenen zette zich na verloop van tijd naar de voet. Helaas is het onmogelijk om een draagbaar glazen muiltje te ontwerpen omdat het materiaal niet meegeeft. De enige schoenen uit solide materiaal waarin je kan stappen zijn klompen, en die zijn niet meteen geschikt voor prinsessen!
Cinderella, vanaf 25 maart in de zalen
